Uprawa wikliny

Wiklina - podstawowa wiedza na temat uprawy

• Przygotowanie roli pod uprawę wikliny

Wiklina wymaga gleby należycie uprawianej, odchwaszczonej (szczególnie z chwastów trwałych, głęboko ukorzenionych lub z rozłogami) i głęboko spulchnionej. Jesienią powinna być wykonana specjalna orka na głębokość ok. 40 cm.

• Przygotowanie zrzezów wiklinowych

Wiklinę rozmnaża się za pomocą zrzezów (sztabrów, sadzonek), to znaczy kawałków pociętego pędu, które po wysadzeniu do gleby ukorzeniają się, tworząc nową roślinę. Zrzez najczęściej ma długość 25 cm, a długość mierzona w jego środku powinna wynosić ok. 7 mm (waha się od 5 do 12 mm). Sadzenie Zrzezy sadzi się zasadniczo wiosną, chociaż możliwe jest sadzenie wikliny także jesienią. Gatunki i odmiany przeznaczone do produkcji pędów jednorocznych sadzi się w rozstawie 40x12 cm (200 tyś. zrzezów/ha). Szybko rosnące klony, przeznaczone do użytkowania co 2-3 lata (kije) sadzi się najczęściej w zagęszczeniu 100 tyś sztuk zrzezów/ha (50x20 cm).

• Pielęgnacja sadzonek wikliny

Ważnym zadaniem jest utrzymanie wikliny w stanie nie zachwaszczonym. Nawet w przypadku przygotowania bardzo dobrego pola pod wiklinę z reguły pojawiają się chwasty, łatwo zagłuszające młode sadzonki. Stopień wrażliwości roślin wikliny jest dość duży i zależny od gatunku. Skutecznym sposobem niszczenia chwastów na plantacji wikliny jest pielęgnacja chemiczna i mechaniczna, polegająca opryskiwaniu herbicydami doglebowymi bezpośrednio po sadzeniu wikliny (zanim zaczną rozwijać się pędy) i przynajmniej dwukrotnym spulchnieniu. Przy uprawie wikliny należy zadbać o wiele czynników, które mają wpływ na wzrost i jakość sadzonek. 

Wiklinowe plantacje

Wiklina okorowana - suszenie